محمدحسین لطیفی درخصوص سریال «پادری» و فعالیت‌های اخیرش با آی‌فیلم به گفت‌وگو پرداخت.
به گزارش آی‌فیلم، بی شک محمدحسین لطیفی از آن جمله از بازیگرانی است که که آثارش هم مخاطب عام را راضی می‌کند و هم مخاطب خاص. او جزو معدود کارگردانان تلویزیونی بود که آثارش با اقبال خوب منتقدان هم روبرو می شد و به این ترتیب هر دو طیف مخاطبان از او راضی بودند.محمد حسین لطیفی با ورود در شبکه نمایش خانگی کمی کمرنگ‌تر شد اما کسی بود که پس از سال‌ها دوری از تلویزیون، توانست سریال‌هایی بسازد که مخاطب به آن‌ها علاقه نشان دادند.
لطیفی «وفا» را در سال ۸۴ ساخت و نوروز ۸۵ پخش شد. موفقیت این سریالطوری بود که که بلافاصله تلویزیون به او سریال رمضانی اش را سفارش داد. او جزو معدود کارگردانان سریال های مناسبتی است که سریالش را با فیلمنامه ای کامل و بازنویسی شده شروع کرد و همین خود به نقطه قوت سریال تبدیل شد. وی با حضور بازیگران اصلی «صاحبدلان»، فیلم جنگی «روز سوم» را ساخت. فیلمی که برایش سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را به ارمغان آورد. به بهانه پخش سریال «پادری» به سراغ این کارگردان نام آشنا رفتیم و با وی به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:
آی‌فیلم: آقای لطیفی شما سبک‌ها و ژانرهای مختلف فیلم‌سازی را تجربه کردید و توانسته‌اید در اکثر کارها مخاطب را راضی نگه دارید و کارهای خوبی شده‌اند.دلیل تغییر ژانرها چیست؟زیرا وقتی کارگردانی در یک سبک فیلم‌سازی موفق عمل می‌کند ترجیح می‌دهد که همان سبک را ادامه دهد اما شما اینطور نبودید.
لطیفی: به نظر بنده اینطور نیست که کارگردانی وقتی در یک سبک فیلم موفقی می‌سازد بخواهد در همان سبک باقی بماند و ژانرهای دیگر را امتحان نکند زیرا فیلمساز و کارگردان و یا هر شخص دیگری مایل است که کارهای جدید را امتحان کند و خود را بیازماید.
برای من هم اینطور است، من دوست دارم و میخواهم که خود را در سبلک‌های مختلف بسنجم ولی خب اینطور نیست که بدون مطالعه وارد ژانری شوم بلکه سعی می‌کنم هر کاری را که میخواهم انجام بدهم آن را به بهترین شکل انجام دهم اتفاقا برای ساخت «پادری» مورد انتقاد واقع شدم؛ مبنی بر این که لطیفی که روزی «روز سوم» را ساخته بود، امروز چرا دست به ساخت «پادری» زد؟ ولی من فکر می‌کنم قرار نیست همیشه با یک فضا با مخاطبان ارتباط برقرار کرد.
آی‌فیلم: آقای لطیفی شما بعد از مدت‌ها با سریال دودکش به تلویزیون بازگشتید.مجموعه تلویزیونی «دودکش» با همه کارهای شما تا آن زمان متفاوت بوده است.
لطیفی: بعد از 5 سال به تلويزيون آمدم شرايطي فراهم شد كه با مديران تلويزيون صحبتي را داشتم و مدیران تلویزیون پیشنهاد ساخت سریال به من دادند و من طرح‌های مختلفی را بررسی کردم تا بعد قصه "دودكش" را "برزو نيك‌نژاد" برايم تعريف كرد و احساس كردم اين داستان قابليت آن را دارد كه بتواند بدون شعارزدگي و با اخلاق فراموش شده ايراني لحظاتي شاد را براي مخاطبان به ارمغان آورد.
آی‌فیلم: شما بعد از چند سریال مانند «تنهایی لیلا» ساختید و دوباره به سمت ساخت سریال «پادری» که ادامه مجموعه تلویزیونی «دودکش» بود رفتید.
لطیفی: بله. در سریال «دودکش» بدون قصه جلو می‌رفتیم تا خودمان را محک بزنیم. اگر قرار بود همان شیوه را در فصل دوم نیز ادامه بدهیم دیگر اتفاق خاصی نمی‌افتاد و تقریبا دو قصه متفاوت ولی با همان بازیگران را روایت کردیم که در مجموعه تلویزیونی «پادری» بیشتر به دنبال این بودیم که با تمرین‌های زیاد و ایجاد موقعیت به فضاهایی برسیم که موقعیت‌های طنز ایجاد شود و برای مخاطب جالب باشد. در واقع تلاش کردیم تا با زبان طنز با مخاطبانمان ارتباط برقرار کنیم و حرفی را که هدفمان بود و می خواستیم بزنیم را از طریق طنازی به مخاطبان منتقل کنیم.
آی‌فیلم: شما بعد از مدت‌ها شروع به ساخت سریالی طنز کردید.شما به اینکه مخاطب با کارتان ارتباط برقرار نکند، فکر نکردید؟
لطیفی: خب چرا.در سوال‌های اول هم گفتم که کاری را بدون مطالعه و کسب اطلاعات کاری انجام نمی‌دهم و این کار را وقتی می‌خواستم انجام دهم مهم بود که تمام سنین با آن ارتباط برقرار کنند و طنز برایشان جالب باشد و خنده بر لب‌های همه بنشیند در جایی که پدر خانواده با بازی «هومن برق‌نورد» قبل از خوردن غذا شکرگذاری می‌کرد من تمام تلاشم این بود بدون شعارزدگی این را نشان دهم تا حتی شده بیست خانوار هم قبل از غذا خوردن شکرگذاری کنند و میخواهم بگویم که تمام این کارها به این دلیل است که من به عنوان کارگردان هر فیلمی می‌سازم دلم می‌خواهد و تلاش می‌کنم کوچکترین تاثیرگذاری را برروی مخاطب داشته باشم و درواقع دینم را به عنوان فیلمساز ادا کرده باشم.
آی‌فیلم: شما به مسئولیت فیلمسازان به خصوص در تلویزیون اشاره کردید. آیا اکنون در برنامه‌ها و سریال‌ها این حس مسئولیت مشاهده می‌شود؟
لطیفی: بله. در تلویزیون چون همه مخاطبان ،در هر سن و جایگاهایی را در برمی‌گیرد مسئولیت فیلمسازان بسیار بیشتر است و وقتی به عنوان مثال در یک سریال تلویزیونی دعواهای بد خانوادگی و یا کتک کاری و طلاق را نشان می‌دهند قطعا بر یک قشری تاثر منفی می‌گذارد اما در شبکه نمایش خانگی و سینما اینطور نیست زیرا در این دو رسانه فیلمساز برای طیف و مخاطب خاصی فیلم می‌سازد و مخاطب ژانرهای مختلف مشخص است.بنابراین فیلمساز در تلویزیون خیلی باید حواسش به همه مخاطبان باشد و همین باعث حساسیت بیشتر در کار سریال‌سازی می‌شود.
آی‌فیلم: شما کاری می‌خواستید بسازید که موضوع آن حول محور اما رضا (ع) بود.اما دیگر خبری از آن پروژه نشد.
لطیفی: من فکر می‌کنم دیگر قسمت نیست که پروژه «از عشق آباد تا عشق آباد» را من بسازم و سال‌هاست که می‌گذرد و خبری نشده است زیرا آن کار هزینه زیادی می‌خواست ولی چون درباره امام رضا(ع) بود خیلی دوست داشتم آن کار را بسازم.
آی‌فیلم: شما الان مشغول چه کاری هستید؟
لطیفی: من و محمدرضا شفیعی در حال ساخت مجموعه تلویزیونی «سرّ دلبران» هستیم که این سریال مضمونی اجتماعی دارد و برای ساخت این سریال کمی از فضاسازی شهر تهران فاصله گرفتیم و شهر یزد را به عنوان لوکشین اصلی سریال انتخاب کردیم و فرهاد قائمیان، اسماعیل محرابی، برزو ارجمند، محمد کاسبی از جمله بازیگران سریال هستند.ما تمام تلاشمان این است که این سریال در ماه مبارک امسال پخش شود و مورد توجه قرار بگیرد.
*مصاحبه‌کننده: هانیه خاوری برای وبسایت آی‌فیلم
عاشق کارهات هستم آدم فهیم دانا و توانا ست عاشق شخصیت آقای لطیفی و عاشق کارهات هستم
خییییلی دوستش دارم